Bijna 9W-bedrijven sloten hun deuren en een groot aantal fabrieken werd gedwongen gesloten…

Bijna 9W-bedrijven sloten hun deuren en een groot aantal fabrieken werd gedwongen gesloten…

Dankzij de lage arbeidskosten, beperkte productiematerialen en beleidsondersteuning heeft Vietnam de afgelopen jaren veel buitenlandse bedrijven aangetrokken om fabrieken in Vietnam te bouwen. Het land is uitgegroeid tot een van 's werelds belangrijkste productiecentra en heeft zelfs de ambitie om de "fabriek van de volgende wereld" te worden. Dankzij de ontwikkeling van de maakindustrie is de Vietnamese economie ook sterk gegroeid en is het de vierde economie van Zuidoost-Azië geworden.

De woedende epidemie heeft de economische ontwikkeling van Vietnam echter voor enorme uitdagingen gesteld. Hoewel het een zeldzame gebeurtenis was,“modelland voor epidemiepreventie"Vroeger was Vietnam“onsuccesvol"dit jaar onder de impact van het Deltavirus.

Bijna 90.000 bedrijven sloten de deuren en meer dan 80 Amerikaanse bedrijven leden "onder"! De Vietnamese economie staat voor enorme uitdagingen.

Op 8 oktober verklaarden belangrijke mensen in Vietnam dat de nationale economische groei dit jaar waarschijnlijk slechts 3% zal bedragen vanwege de impact van de epidemie. Dat is veel lager dan de eerder gestelde doelstelling van 6%.

Deze bezorgdheid is niet ongegrond. Volgens de statistieken van het Vietnamese Bureau voor de Statistiek hebben in de eerste drie kwartalen van dit jaar ongeveer 90.000 bedrijven hun activiteiten gestaakt of zijn ze failliet gegaan, en hebben 32.000 van hen hun ontbinding al aangekondigd, een stijging van 17,4% ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Het feit dat de Vietnamese fabrieken niet opengaan, heeft niet alleen gevolgen voor de economie van het land, maar ook voor de buitenlandse bedrijven die bestellingen hebben geplaatst.

Uit de analyse bleek dat de economische cijfers van Vietnam in het derde kwartaal er zo slecht uitzagen, vooral omdat de epidemie in deze periode steeds vaker uitbrak, fabrieken gedwongen werden te sluiten, steden gedwongen werden tot blokkades en de export hard werd getroffen...

Zhou Ming, een fabrikant van tweedehands mobiele telefoons en accessoires voor mobiele telefoons in Hanoi, Vietnam, zei dat hij zijn eigen bedrijf niet in het binnenland kan verkopen en dat het nu alleen nog maar als basislevensonderhoud kan worden beschouwd.

"Na het uitbreken van de epidemie kan ik zeggen dat mijn bedrijf er somber voor staat. Hoewel er werk kan worden gestart in gebieden waar de epidemie niet al te ernstig is, is de in- en uitvoer van goederen beperkt. Goederen die binnen twee of drie dagen de douane konden verlaten, worden nu uitgesteld tot een halve tot een maand. In december nam de ordergrootte uiteraard af."

Naar verluidt zijn van half juli tot eind september 80% van de schoenenfabrieken en bijna de helft van de kledingfabrieken van Nike in Zuid-Vietnam gesloten geweest. Hoewel de fabriek naar verwachting in oktober gefaseerd weer operationeel zal zijn, zal het nog enkele maanden duren voordat de fabriek volledig in productie is. Door de onvoldoende aanvoer is de omzet van het bedrijf in het eerste kwartaal van boekjaar 2022 nog steeds lager dan verwacht.

CFO Matt Friede zei: "Nike verloor minstens 10 weken aan productie in Vietnam, waardoor er een tekort aan inventaris ontstond."

Naast Nike zijn ook Adidas, Coach, UGG en andere Amerikaanse bedrijven met massaproductie in Vietnam getroffen.

Toen Vietnam diep in de epidemie zat en de toeleveringsketen werd verstoord, begonnen veel bedrijven zich af te vragen: was het wel terecht om de productiecapaciteit naar Vietnam te verplaatsen? Een directeur van een multinational zei: "Het duurde zes jaar om een ​​toeleveringsketen in Vietnam op te bouwen, en het duurde slechts zes dagen om het op te geven."

Sommige bedrijven zijn al van plan hun productiecapaciteit terug te verplaatsen naar China. Zo zei de CEO van een Amerikaans schoenenmerk: "China is momenteel een van de weinige plekken ter wereld waar goederen te verkrijgen zijn."

Nu zowel de epidemie als de economie alarm slaan, is Vietnam ongerust.

Volgens TVBS heeft Ho Chi Minhstad, Vietnam, op 1 oktober de nul-reset afgeschaft en de anti-epidemieblokkade van de afgelopen drie maanden opgeheven, waardoor industrieterreinen, bouwprojecten, winkelcentra en restaurants hun activiteiten konden hervatten. Op 6 oktober zei een ingewijde: "Nu hervatten we langzaam het werk." Sommige schattingen geven aan dat dit de crisis van de Vietnamese fabrieksmigratie zou kunnen oplossen.

Uit het laatste nieuws van 8 oktober blijkt dat de Vietnamese overheid de fabriek in het Nen Tak Second Industrial Zone in de provincie Dong Nai blijft dwingen om de werkzaamheden zeven dagen stil te leggen. De periode van opschorting wordt verlengd tot 15 oktober. Dit betekent dat de opschorting van Japanse bedrijven in fabrieken in dit gebied wordt verlengd tot 86 dagen.

Om het nog erger te maken, zijn de meeste Vietnamese migrantenarbeiders tijdens de twee maanden durende sluiting van het bedrijf teruggekeerd naar hun geboorteplaats, en is het voor buitenlandse bedrijven moeilijk om voldoende arbeidskrachten te vinden als ze de productie op dit moment willen hervatten. Volgens Baocheng Group, een wereldberoemde schoenenfabrikant, keerde slechts 20-30% van zijn werknemers terug naar het werk nadat het bedrijf de hervattingsaankondiging had afgegeven.

En dit is slechts een microkosmos van de meeste fabrieken in Vietnam.

Dubbel tekort aan orderpickers maakt het voor bedrijven lastig om het werk te hervatten

Een paar dagen geleden bereidde de Vietnamese regering zich voor om de economische productie geleidelijk te hervatten. De Vietnamese textiel-, kleding- en schoenenindustrie kampt met twee grote problemen. Ten eerste is er een tekort aan fabrieksorders en ten tweede is er een tekort aan arbeidskrachten. Naar verluidt eiste de Vietnamese regering dat werknemers in bedrijven die hun werk en productie hervatten, zich in epidemievrije gebieden zouden bevinden. Deze fabrieken bevinden zich echter in principe in epidemische gebieden en werknemers kunnen uiteraard niet terugkeren naar hun werk.

Vooral in Zuid-Vietnam, waar de epidemie het hevigst is, is het, zelfs als de epidemie in oktober onder controle is, moeilijk om de oorspronkelijke werknemers weer aan het werk te krijgen. De meesten keerden terug naar hun geboorteplaats om de epidemie te vermijden; voor nieuwe werknemers is de personeelsstroom, vanwege de invoering van sociale quarantaine in heel Vietnam, zeer beperkt en is het natuurlijk moeilijk om personeel te vinden. Vóór het einde van het jaar liep het tekort aan werknemers in Vietnamese fabrieken op tot 35%-37%.

Sinds het uitbreken van de epidemie tot nu toe zijn de exportorders voor schoenenproducten in Vietnam ernstig verloren gegaan. Naar verluidt ging in augustus ongeveer 20% van de exportorders voor schoenenproducten verloren. In september was er een verlies van 40% tot 50%. In principe duurt het een half jaar van onderhandeling tot ondertekening. Als u de bestelling dus wilt afronden, duurt het een jaar langer.

Momenteel is het, ook al wil de Vietnamese schoenenindustrie het werk en de productie geleidelijk hervatten, door het tekort aan orders en arbeidskrachten, voor bedrijven moeilijk om het werk en de productie te hervatten, laat staan ​​om de productie te hervatten vóór de epidemie.

Zal de bestelling dan terugvloeien naar China?

Als reactie op de crisis hebben veel buitenlandse bedrijven China gebruikt als veilige haven voor hun export.

De Vietnamese fabriek van Hook Furnishings, een gevestigde Amerikaanse beursgenoteerde meubelfabrikant, is sinds 1 augustus gesloten. Paul Hackfield, vicepresident financiën, zei: "De vaccinatiegraad in Vietnam is niet bepaald goed, en de overheid is proactief met betrekking tot de verplichte sluiting van fabrieken." Aan de consumentenvraagzijde zijn de nieuwe orders en orderportefeuilles groot, en zullen de leveringen als gevolg van de sluiting van fabrieken in Vietnam worden geblokkeerd. Dit zal de komende maanden duidelijk worden.

Paulus zei:

"We zijn teruggekeerd naar China wanneer dat nodig was. Als we het gevoel hebben dat een land nu stabieler is, zullen we dit doen."

Matt Fried, CFO van Nike, zei:

“Ons team maximaliseert de productiecapaciteit van schoenen in andere landen en verplaatst de kledingproductie van Vietnam naar andere landen, zoals Indonesië en China… om te voldoen aan de ongelooflijk sterke consumentenvraag.”

Roger Rollins, CEO van Designer Brands, een grootschalig bedrijf in Noord-Amerika dat schoenen en accessoires ontwerpt, produceert en verkoopt, deelde de ervaringen van collega's die toeleveringsketens opzetten en terugkeren naar China:

"Een CEO vertelde me dat het hem zes dagen kostte om de supply chain (overdracht) af te ronden, terwijl dat voorheen zes jaar duurde. Denk eens aan hoeveel energie iedereen erin stak voordat ze China verlieten, maar waar je nu goederen kunt kopen, is alleen China – het is echt gek, als een achtbaan."

LoveSac, de snelstgroeiende meubelverkoper in de Verenigde Staten, heeft ook inkooporders doorgestuurd naar leveranciers in China.

Financieel directeur Donna Delomo zei:

"We weten dat de voorraad uit China onderhevig is aan tarieven, wat ons iets meer geld kost, maar het stelt ons in staat om de voorraad op peil te houden, wat ons een concurrentievoordeel geeft en erg belangrijk is voor ons en onze klanten."

Het is duidelijk dat Chinese leveranciers tijdens de drie maanden durende strenge Vietnamese blokkade noodopties zijn geworden voor grote internationale bedrijven, maar Vietnam, dat vanaf 1 oktober het werk en de productie hervatte, zal ook de productiemogelijkheden van productiebedrijven vergroten. Verscheidenheid.

De algemeen directeur van een grote schoenenfabrikant in Guangdong analyseerde: "(Orders worden doorgestuurd naar China) Dit is een kortetermijnoperatie. Ik ken maar weinig mensen die weten dat de fabrieken worden teruggestuurd. (Nike, enz.) Grote multinationals doen meestal betalingen over de hele wereld. Er zijn ook andere fabrieken. (Vietnamese fabrieken zijn gesloten). Als er orders zijn, zullen we die elders verwerken. De belangrijkste orders worden doorgestuurd naar landen in Zuidoost-Azië, gevolgd door China."

Hij legde uit dat sommige bedrijven eerder al het grootste deel van hun productiecapaciteit hadden verplaatst, en dat er in China nog maar heel weinig over is. Het is moeilijk om het capaciteitstekort op te vullen. De meest voorkomende praktijk is dat bedrijven orders overdragen aan andere schoenenfabrieken in China en hun productielijnen gebruiken om taken uit te voeren. In plaats van terug te keren naar China om fabrieken op te zetten en productielijnen te bouwen.

Orderoverdracht en fabrieksoverdracht zijn twee concepten met verschillende cycli, moeilijkheden en economische voordelen.

Als de locatiekeuze, de bouw van de fabriek, de leverancierscertificering en de productie helemaal opnieuw beginnen, zal de overdrachtscyclus van de schoenenfabriek waarschijnlijk anderhalf tot twee jaar duren. De productiestop in Vietnam duurde minder dan drie maanden. De overdracht van orders daarentegen was voldoende om een ​​voorraadcrisis op korte termijn op te lossen.

Als u niet vanuit Vietnam exporteert, annuleer dan de bestelling en zoek een ander land. Waar zit het gat?

Op de lange termijn, of het nu gaat om de "pauwen die naar het zuidoosten vliegen" of de terugkeer van orders naar China, zijn investeringen en productieoverdracht de onafhankelijke keuzes van ondernemingen om voordelen te zoeken en nadelen te vermijden. Tarieven, arbeidskosten en werving zijn de belangrijkste drijvende krachten achter de internationale overdracht van industrieën.

Guo Junhong, directeur van Dongguan Qiaohong Shoes Industry, zei dat sommige kopers vorig jaar duidelijk vroegen om een ​​bepaald percentage van de zendingen uit landen in Zuidoost-Azië, zoals Vietnam, te laten komen. Sommige klanten hadden daar een strenge houding tegenover: "Als je niet vanuit Vietnam exporteert, annuleer je je bestelling en ga je op zoek naar iemand anders."

Guo Junhong legde uit dat de export vanuit Vietnam en andere landen die kunnen profiteren van verlaagde tarieven en vrijstellingen, gepaard gaat met lagere kosten en hogere winstmarges. Daarom hebben sommige buitenlandse OEM's een aantal productielijnen verplaatst naar Vietnam en andere plekken.

In sommige gebieden kan het label ‘Made in Vietnam’ meer winst opleveren dan het label ‘Made in China’.

Op 5 mei 2019 kondigde Trump een importheffing van 25% aan op 250 miljard dollar aan Chinese export naar de Verenigde Staten. Producten, industriële machines, huishoudelijke apparaten, bagage, schoenen en kleding vormen een zware klap voor buitenlandse handelsbedrijven die kiezen voor kleine winsten maar een snelle omzet. Vietnam daarentegen, met de Verenigde Staten als tweede grootste exporteur, biedt preferentiële behandelingen zoals vrijstellingen van importtarieven in exportverwerkingszones.

Het verschil in tariefbarrières versnelt echter alleen maar de snelheid van industriële overdracht. De drijvende kracht achter de "pauwvlucht naar het zuidoosten" bestond al lang vóór de epidemie en de handelsspanningen tussen China en de VS.

In 2019 wees een analyse van Rabo Research, een denktank van de Rabobank, uit dat de eerdere drijvende kracht de druk van stijgende lonen was. Volgens een onderzoek van de Japan External Trade Organization uit 2018 gaf 66% van de ondervraagde Japanse bedrijven aan dat dit hun grootste uitdaging is bij het zakendoen in China.

Uit een economisch en handelsonderzoek van de Hong Kong Trade Development Council uit november 2020 bleek dat de 7 landen in Zuidoost-Azië gunstige arbeidskosten hebben en dat het minimummaandloon meestal onder de RMB 2.000 ligt, wat de voorkeur geniet van multinationals.

Vietnam heeft een dominante beroepsbevolking

Hoewel landen in Zuidoost-Azië voordelen hebben op het gebied van arbeidskrachten en tariefkosten, bestaat er objectief gezien ook een daadwerkelijk verschil.

Een manager van een multinationaal bedrijf schreef in mei een artikel over zijn ervaringen met het managen van een fabriek in Vietnam:

"Ik ben niet bang voor een grapje. In het begin worden de etiketten en verpakkingsdozen geïmporteerd uit China, en soms zijn de vrachtkosten hoger dan de waarde van de goederen. De initiële kosten voor het vanaf nul opbouwen van een toeleveringsketen zijn niet gering en het lokaliseren van materialen kost tijd."

De kloof is ook terug te zien in de talenten. Zo hebben ingenieurs op het Chinese vasteland al 10 tot 20 jaar werkervaring. In Vietnamese fabrieken zijn ingenieurs net een paar jaar afgestudeerd aan de universiteit, en moeten werknemers beginnen met een opleiding in de meest basale vaardigheden.

Een groter probleem is dat de beheerkosten voor de klant hoger zijn.

Een zeer goede fabriek heeft geen behoefte aan ingrijpen van klanten; ze kunnen 99% van de problemen zelf oplossen. Een achtergebleven fabriek daarentegen kampt dagelijks met problemen en heeft de hulp van klanten nodig. Ze zal herhaaldelijk fouten maken en op verschillende manieren fouten maken.

Hij kan alleen met het Vietnamese team in contact komen.

De toegenomen tijdskosten vergroten ook de managementmoeilijkheden. Volgens insiders in de sector is het in de Parelrivierdelta gebruikelijk om grondstoffen dezelfde dag nog na het plaatsen van de bestelling te leveren. In de Filipijnen duurt het twee weken om de goederen te verpakken en te exporteren, en moet het management beter worden gepland.

Deze gaten zijn echter verborgen. Voor grote kopers zijn de noteringen met het blote oog zichtbaar.

Volgens de manager van het multinationale bedrijf was de offerte van Vietnam in de eerste ronde voor dezelfde printplaatapparatuur plus arbeidskosten 60% goedkoper dan die van vergelijkbare fabrieken op het Chinese vasteland.

Om de markt met een laag prijsvoordeel te betreden, staat de marketingaanpak van Vietnam in de schaduw van het Chinese verleden.

Veel insiders in de industrie zeiden echter: "Ik ben zeer optimistisch over de vooruitzichten van de Chinese maakindustrie, gebaseerd op technologische kracht en verbetering van het productieniveau. Het is onmogelijk dat de basis van de maakindustrie China verlaat!"

CHINA KOM OP. JINANUBO CNCMACHINERY CO.LTD KOM OP….